Notes |
- Karel Martel, geb. ca. 690, gest. Quierzy, 22 october 741, hertog der franken 717-741. Zijn moeder Alpaïde was de tweede vrouw van Pepijn van Herstal en zijn stiefmoeder Plectrude nam direct de teugels in handen bij het overlijden van Pepijn terwille van haar zoon Théobald en sloot Karel op. Neustrië kwam, door Pepijn in 687 onderworpen, direct in opstand en versloeg Plectrude vernietigend waardoor Austrasië ernstig bedreigd werd, dit was het moment (714) dat Karel wist te ontsnappen, een leger vormde en de Neustriers aanviel met desastreus resultaat, overigens de enige maal in zijn leven dat hij een slag verloor. Na een eerste overwinning in 716 volgde een grote slag op 28 mei 717 te Vinchy tegen de koning van Neustrië Chilperic II en Karel was heer en meester in Francië. Plectrude werd in een klooster gedaan, waar we elk spoor van haar verliezen.
Karel voerde zijn gehele leven strijd, in 718 onderwierp hij de Saksen, in 719 de Friezen met de inname van Utrecht, in datzelfde jaar versloeg hij nogmaals Neustrië die ditmaal bijgestaan werden door Eudes van Aquitanië. Karel prefereerde om hofmeier te blijven en handhaafde Chilperic II op de troon, erkende diens opvolger Thierry IV en wist Austrasië en Neustrië te verenigen, stimuleerde de kerk en de evangelisatie, installeerde verschillende bisschoppen waaronder zijn zoon Gewileb in Mainz en Gregorius in Utrecht, in 724 overleed zijn vrouw Rotrude (zie 5) en hertrouwde hij Suannechilde, nicht van Odillo, hertog van Beieren.
Inmiddels waren de Saracenen aan hun opmars in Spanje begonnen (711) die rond 720 aan veroveringstochten aan de andere zijde van de Pyrenëen resulteerden, Eudes van Aquitanië wist bij Toulouse een krappe overwinning te behalen maar toen de heilige stad Tours werd bedreigd riep hij de hulp van Karel in, in 732 volgde de beroemde slag bij Poitiers waar Karel de arabieren tot staan wist te brengen, drie jaar later stierf Eudes en Karel wist zijn opvolger Hunaud met geweld onder zijn invloed te brengen, van 736 to 738 veroverde hij Bourgondië, de Provence en Marseille, zijn macht was inmiddels zo groot dat bij het overlijden van de merovingische koning Theoderic IV in 737 hij niet de moeite nam deze te vervangen, bij zijn dood verdeelde hij zijn rijk tussen zijn drie zonen, aan Carloman Austrasië, Alemanië en Thüringen, aan Pepijn Neustrië, Bourgondië, de Provence en de Moselgouw en aan Griffon (zoon van zijn huwelijk met Suannachilde) een stuk land in het centrum van het rijk.
Bovengenoemde Plectrude zou een dochter zijn van de senechal Hugobert en Theodrada en een zuster van de Irmina getrouwd met Chariveus, de schoonouders van Berthe van Prüm.
|